eleni triada ioannidou

Urodzona we Wrocławiu w 1972 roku i wychowana w Grecji. Studia wokalne ukończyła z wyróżnieniem w Wolos. W jury dyplomowym znaleźli się Nicolas Zacharias i Kostas Paschalis, z którymi kontynuowała doskonalenie swojego głosu i interpretacji w "Atheneum Konservatorium". W 1998 roku zdobyła stypendium „Alexandra Triandi” dla utalentowanych śpiewaków  ze strony Towarzystwa Przyjaciół Muzyki w Atenach, z pomocą którego studiowała w Wiedniu (Hochschule für Musik und Darstellende Künste, Prof.Luise Scheit) oraz w słynnej „Accademia della Scala di Milano” we Włoszech u Leyli Gencer. Jest laureatką I nagrody międzynarodowych konkursów wokalnych „Giuseppe di Stefano” (Trapani) i „Velluti” (Dolo) oraz dwukrotną finalistką konkursu „Voci Verdiane” (Busseto). Ponadto ukończyła dwuletni kurs Unii Europejskiej „Il Teatro e la Musica”, organizowany przez Akademię Sztuki Dramatycznej „Silvio d'Amico” w Rzymie i Conservatorio di Prato, który zajmował się teatralnym wymiarem opery.

​

Jako laureatka konkursu „Giuseppe di Stefano” debiutowała rolą Fiordiligi w „Cosi fan tutte” Mozarta w Maggio Musicale Trapanese oraz jako laureatka nagrody „Velluti” rolą Leonory w „Trovatore” i Violetta w „Traviacie” Giuseppe Verdiego.

Po debiucie w 1999 roku w Teatro Mancinelli w Orvieto w „Cyganerii” Pucciniego (rola Mimi) i w Varazze z „Adriana Lecouvreur” Ciléi oraz po pierwszych małych produkcjach z mediolańską Operą Kameralną jako „Tosca” Pucciniego i Leonora w „Tosce” Verdiego Trovatore” , występowała na takich scenach jak Opera w Atenach (Contessa w „Nozze di Figaro”, 2006), La Scala w Mediolanie (Bianca w „Ugo, Conte di Parigi” Donizettiego 2006 i Fiordiligi w „Cosi fan tutte” w 2008), Teatro Strehler di Milano, Teatro Massimo di Catania, Teatro Donizetti di Bergamo („Parisina” Donizettiego) itp. oraz w Niemczech (Passau) oraz na koncertach w Japonii, Francji i Kolumbii W Monachium wystąpiła z „Anderem Opernensemble eV” jako Eurydyka w spektaklu „Orfeusz – Wariacje o miłości i śmierci” Hectora Guedesa.

Została wybrana przez Jose Carrerasa do zaśpiewania z nim na koncercie Fundacji Leuchemia w Megaron Mousikis w Atenach.
Od 2015 roku zajmuje się produkcją wydarzeń muzycznych. Od 2016 roku mieszka w Görlitz i kieruje stowarzyszeniem non-profit „Ars Augusta”, którego celem jest promowanie sztuki, kultury i międzynarodowego porozumienia. Wraz ze stowarzyszeniem zajmuje się badaniem i prezentacją wspólnego dziedzictwa kulturowego w trójkącie granicznym Saksonia/Czechy/Śląsk. 

W ramach stowarzyszenia zrealizowała kilka projektów badawczych oraz odkryła i ponownie wykonała kilka rękopisów z barokowego dziedzictwa regionu. W 2022 roku otrzymała dofinansowanie z funduszu sztuk scenicznych (Fond darstellende Künste) na projekt „Odkrywając skarby operowe Saksonii”.

​

​

Jako producentka:

1. „Segreto di Susanna” Ermanno Wolf-Ferrari w Wolf-Ferrari-Haus w Ottobrunn 2016. (Produkcja i rola: Susanna. Reżyseria: Erik Samir i dyrygent: Massimiliano Murali)

2. 2017: Założenie „Lausitz Baroque Ensemble”

3. Projekt tłumaczenia „Festspiel in Deutscher Riimen” Gerharda Hauptmanna oraz warsztaty dla aktorów INTERREG PL-SN 2018.

4. „Hołd dla Bolka von Hochberga”. Produkcja cyklu koncertów, napisanie biografii naukowej, nagranie dźwięku.

5. Anna Teichmuller. Nagranie dźwięku i napisanie broszury. (śpiew i pisanie) 2020

6. „Giove in Argo” Antonio Lottiego. Odkrycie i ponowne prawykonanie w  Kutheater Bad Salzbrunn i Palais im Grossen Garten w Dreźnie (produkcja, edycja partytury. Reżyseria: Szymon Komarnicki, dyrygent: Enrique Gómez-Cabrero Fernandez) i Gerhart Hauptmann Teatr 2020 (tu również wcieliła się w rolę Arete jako śpiewaczki).

7. Założenie "Academia Ars Augusta" i organizacja warsztatów: 2019 włoskie madrygały (z Enrique Gomez-Cabrero Fernandez) i 2021 niemieckie madrygały Schütza i Hammerschmidta.

8. W 2022: Kurs mistrzowski z Simone Kermes i warsztaty dla młodych śpiewaków i instrumentalistów na temat dwóch odkrytych przez nią oper z dziedzictwa kulturowego Drezna „Il re pastore” Hassego i Richtera.

9. Wykonanie nagrania dźwiękowego opery ISSIPILE Antonio Bioniego. Prawykonanie i wydanie partytury.

10. Monoakt „Wichtelchen” Maxa Marschalka. Produkcja, reżyseria, nagranie dźwięku, napisanie tekstu. Dodatkowo rola: gospodyni domowa. 2020

11. "Śląski Apollo" półkoncertowe przedstawienie z madrygałami Schütza i Hammerschmidta. Również reżyserowanie. 2021

XII I Międzynarodowy Konkurs Piosenki „Bolko von Hochberg” w Görlitz 2021. Przełożony na czerwiec 2022 ze względu na pandemię i pomyślnie przeprowadzony.

13. „Song of Hellas” strona internetowa i baza danych, płyta CD i kanał wideo o pieśniach filhellenizmu na świecie, upamiętniające 200 lat od wybuchu rewolucji greckiej w 2021 r. Wybrany i sfinansowany przez Komisję projekt „ 200 lat od rewolucja".

14. edycja pieśni opitzańskich Constantina Dedekinda dla stowarzyszenia „Musikschatze aus Dresden eV” (Ries & Erler, 2022).

​

Ponadto w 2017 roku zainicjowała pierwsze „Messiaen Days” dla stowarzyszenia „Meetingpoint Music Messiaen”, a także zaprosiła na kolejne edycje międzynarodowych artystów takich jak Peter Hill, Lutosławski Quartet oraz umożliwiła premierę filmu Paula Moona „Kwartet na koniec czasu” w STALAG VIII A w Zgorzelcu.

​

Jest aktywnym członkiem Fundacji „Twoje Dziedzictwo”  (Fundacja Twoje Dziedzictwo), której zadaniem jest rewitalizacja dawnego kościoła ewangelickiego im. Karola Langhansa w Zeliszowie, lepiej znanego jako „Perła Zeliszowa”.

​

Eleni Ioannidou jest również dyplomowanym inżynierem nauk rolniczych (University of Thessalia 1995, specjalizacja w produkcji roślinnej) i brała udział w projektach badawczych w 2018/19 w Wiedniu w Instytucie Rolnictwa Ekologicznego im. Ludwiga Boltzmanna. Oprócz języków ojczystych, greckiego i polskiego, bardzo dobrze mówi po włosku, niemiecku i angielsku oraz wystarczająco dobrze po francusku.

​

​